کشتار در کارخانه٬ کشتار در خيابان
قتل يک کارگر٬ نقض عضو يک کارگر
بنا به خبر دريافتى٬ یک کارگر در شهرک صنعتی مورچه خورت اصفهان موقع کار با بالابر به سقف کارگاه می چسبد و در جا جان می سپارد!
بنا به خبر ديگرى در کارگاه فن های پالایشگاه اصفهان دست یک کارگر از کتف قطع شده است. کار 4 نفر را یک نفره انجام داده و موقع تعویض شیلنگ آب تیغه فن تهویه دست اين کارگر را از کتف قطع کرده است! متاسفانه هويت دقيق اين کارگران در خبر ارسالى نيامده است.
اين اخبار که روزانه در گوشه گوشه قصابخانه هاى مدرن و غير مدرن کار در ايران رخ ميدهد گوشه اى از جنگ اعلام نشده سرمايه عليه طبقه ماست. جنگى که قربانيانش از هر جنگ گرم و اعلام شده بمراتب وسيع تر است. جنگى که حتى دادگاهى فرمال را براى قاتلين سرمايه دار موجب نميشود و شاکيان و بازماندگان را به قعر جهنمى هولناک تر سوق ميدهد. نظام منحطى که قاتلين سرمايه دار بيرحم و رذل در آن عاليجناب و قابل احترام اند و کارگران اين بردگان مزدى بى سرو پا خوانده ميشوند! کارگر را گرسنه٬ بدون قرارداد٬ بدون کوچکترين تامين اجتماعى و بيمه٬ با دستمزدى بسيار پائين که آنهم ماهها پرداخت نميشود٬ در محيطى که هر لحظه ممکن است قربانى شود بکار ميگيرند. اسم اين مراکز "محيط کار" است و اسم اين تراژديها "سوانح کار"! اما ميدان اعدام و قصابخانه و قتل عمد معادل بهترى براى آنهاست. اين تاريخ واقعى طبقه ماست. تاريخى که با رنج و خون نوشته شده است. تاريخى که يکسوى آن تيرباران کارگران کمونيست و مبارز در پرلاشز ها و اوين ها و خاتون آبادها است و سوى ديگر آن در محيطهاى ناامن کار. در ايران اما سرمايه داران از قتل و جنايت کارگران در محيطهاى کار لذت بخصوصى ميبرند. طبقه شرافتمند کارگر تاريخا قربانى ناشرافتمندان سرمايه دار بوده است. اين نظام جهنمى که نفرين ابدى را بر طبقه ما روا داشته است و در اينراه اختاپوس مذهب و ناسيوناليسم و خيل مزدوران ضد کارگر را بسيج کرده است٬ فقط به سود و سود مى انديشد. ارزش کارگر در جان کندن براى سرمايه است و البته فقط تا زمانى که ميتواند جان بکند.
حزب به همکاران و بستگان اين کارگر جان باخته صميمانه تسليت ميگويد و همدردى عميق خود را با خانواده اين کارگران اعلام ميدارد. اين جنايت مستمر عليه طبقه ما اگر حقيقتى را گواهى ميدهند اينست که بايد تومار اين نظام را بدست قدرت متحد طبقه کارگر برچيد. کثافات سرمايه دارى پايانى ندارد و کارگران قربانيان خط مقدم آنند. اين دور باطل را بايد پايان داد و اين امر انقلاب کارگرى است. مرگ بر سرمايه دارى که تاريخ آن با خون و جنايت تنيده شده است.
مرگ بر جمهوری اسلامی!
آزادى٬ برابرى٬ حکومت کارگرى!
زنده باد جمهورى سوسياليستى!
حزب اتحاد کمونیسم کارگری
٢٨ بهمن ١٣٨٨ – ١٧ فوريه ٢٠١٠